လူရာသြင္းၿပီး အသိေပးေျပာၾကားရင္ပဲ ေက်နပ္ပါတယ္

အခုတေလာ ရာသီဥတုက ပူသလားမေျပာနဲ႔ လူဟာကုန္းေပၚ ပစ္တင္ခံရတဲ့ငါးလို ေဟာဟဲလိုက္ေနတယ္။ ဒီထဲမႇာ မီးကလည္း ေန႔ပ်က္လိုက္ ညပ်က္လိုက္ ျဖစ္ေနျပန္ ေလေတာ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးအေသးနဲ႔တင္ မေလာက္ေတာ့လို႔ ေယာက်္ား ႀကီးႏႇစ္ေယာက္ မနည္းမရတဲ့ ဧရာမဘူးအႀကီးပါ မႇာထားရတယ္။

လာလိုက္ပ်က္လိုက္ၾကာလာေတာ့ 

လူေနအိမ္နဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ ေဆး႐ံုနဲ႔ တူလာတယ္။ အျပင္က ေလကိုယူၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ ခြဲထုတ္ေပးတဲ့စက္က ႏႇစ္လံုးထားရတယ္။ ေန႔တစ္လံုး ညတစ္လံုး။ မီးပ်က္တဲ့အခါနဲ႔ ေရခ်ဳိးခန္း သန္႔စင္ခန္း ၀င္တဲ့အခါ အတူသယ္သြားဖို႔ ဆိုင္ က မႇာရတဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးေသး တစ္လံုးကလည္း သီးသန္႔ ထားရတယ္။ ႏႇစ္ရက္တစ္ခါ မႇာရတယ္။ အခုရက္ပိုင္းက်ေတာ့ မီးက ခါတိုင္းႏႇစ္ေတြကို အလႇည့္က်ေပးတယ္လို႔ ေၾကညာ မထားေပမယ့္ ေန႔ေရာညပါ ေန႔တုိင္းပ်က္တယ္။ တစ္ခါတေလ သိပ္အၾကာႀကီးမဟုတ္ဘဲ ပ်က္လိုက္ လာလိုက္၊ လာလိုက္ ပ်က္လိုက္ ခဏခဏျဖစ္ၿပီး တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ႏႇစ္နာရီ သံုးနာရီ ၾကာခ်င္လည္း ၾကာသြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူး အႀကီးေရာ အေသးပါ မႇာရေတာ့တယ္။

သမီးေလးကို သတိရတယ္

အေသးကလည္းမမႇာ မျဖစ္ဘူး။ ေန႔တုိင္း ေရခ်ဳိးခန္း၀င္တဲ့အခါ ဘူးအေသးမႇ သယ္သြားႏုိင္တာ။ အိပ္ရာေဘးမႇာ ေအာက္ဆီဂ်င္ ဘူးႀကီးဘူးေသးေတြ၊ ေအာက္ဆီဂ်င္စက္ေတြအျပင္ အသက္႐ႈေခ်ာင္ေအာင္ ေန႔စဥ္ေဆးထည့္ၿပီး ႏႇာ ေခါင္းအုပ္႐ႈရတဲ့စက္၊ ေသြးတိုး ႏႇလံုးခုန္တိုင္းတဲ့ စက္၊ ေသြးထဲက ေအာက္ဆီဂ်င္တိုင္းတဲ့စက္၊ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ သမီးသမားေတာ္မေလး ကိုယ္တိုင္ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြ အေသအခ်ာ သင္ျပၿပီးေပးထားခဲ့တဲ့ အသက္႐ႈေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့ ကိရိယာစတဲ့ စတဲ့စက္ပစၥည္းကိရိယာေတြနဲ႔ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ျဖစ္ေနတယ္။ သမီးသမားေတာ္မေလးက ႏိုင္ငံျခားက သတိရလို႔ ဖုန္းဆက္တဲ့အခါတိုင္း အသက္႐ႈေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တဲ့နည္းထက္ ေကာင္းတာ ဘာမႇမရႇိဘူး။ မႇန္မႇန္လုပ္ပါေနာ္လို႔ တဖြဖြမႇာေနက်။ ဒီပစၥည္းကို ကိုင္လိုက္တုိင္း သမီးေလးကို သတိရလြမ္းဆြတ္ရတယ္။

လူရႊင္ေတာ္ျပက္လံုး

တရားရႇင္မဟုတ္ေလေတာ့ အသက္ႀကီးေလ လြမ္းစရာေတြက ပိုမ်ားေလျဖစ္လာတယ္။ အတၲကို ပယ္ခြာၿပီး အနတၲကို ႐ႈျမင္ရမယ့္ အစားအစြဲအလန္းေတြ သံေယာဇဥ္ေတြက ပိုႀကီးပိုမ်ားလာတယ္။ အသက္ႀကီးေလ လြမ္းစရာေတြပို မ်ားေလ ျဖစ္လာတယ္။ မီးပ်က္သြားေတာ့လည္း မႏႇစ္က ဒီအခ်ိန္ကို ျပန္လြမ္းမိလိုက္တယ္။ မႏႇစ္က တစ္ႏႇစ္လံုး မီးမျဖတ္ဘူး။ ေန႔ေရာ ညပါေပးတယ္။ မိုးကလည္း အဆက္မျပတ္လႇေလေတာ့ သိပ္ၿပီး အပူဒဏ္မခံလိုက္ရဘူး။ ဒီႏႇစ္ေတာ့ အရင့္အရင္ႏႇစ္ေတြကလို ေအဘီစီ အုပ္စုသုံးစုခြဲၿပီး အလႇည့္ကိုေပးတဲ့ စနစ္ဒီလကုန္မႇာ စေတာ့မယ္လို႔ ဂ်ာနယ္ထဲေရးထားတာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ သတင္းစာေတြထဲမႇာေတာ့ ဟိုေနရာက မဂၢါ၀ပ္ ဘယ္ေလာက္ ထြက္တယ္။ ဒီေနရာက မဂၢါ၀ပ္ ဘယ္ ေလာက္ထြက္တယ္။ ဒီနားက ဘယ္ေလာက္ဟိုနားက ဘယ္ေလာက္ ထြက္တယ္စသျဖင့္ စသျဖင့္ ေရးထားတာေတြ ေတြ႔ေနရေသးတယ္။ အိမ္ေတြသာ မီးမလာတာ သတင္းစာေတာ့ ကိုင္လုိက္ရင္ေတာင္ ဓာတ္လိုက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ ျပက္လံုးကို သြားသတိရလိုက္တယ္။

ေႏြရာသီ ေရခန္းလို႔ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္မႈက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခြဲတမ္းနဲ႔ ေပးမႇျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ အမႇန္အတိုင္း ေျပာလိုက္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အင္ဗာတာေတြ၊ မီးစက္ေတြ အသင့္ျပင္ထားၾကပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လူရာသြင္းၿပီး အသိေပးေျပာၾကားတယ္ဆိုရင္ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေက်နပ္ေနၾကတာပါ  . .

ကုန္းေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္

မီးအေၾကာင္းစၿပီး စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ သိန္းေပါင္းသံုးဆယ္၊ ေလးဆယ္ေလာက္ ထုိင္းႏုိင္ငံထဲ သြားအလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းက ေခါင္းထဲ ေရာက္လာျပန္တယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံက ျမန္မာျပည္က ဓာတ္ေငြ႔ေတြနဲ႔ စက္ မႈလုပ္ငန္းေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ၿပီး ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနတယ္။ ဒီေတာ့ ဓာတ္ေငြ႔ပိုင္ရႇင္ ျမန္မာေတြက သူတို႔ဆီသြားၿပီး အလုပ္ၾကမ္းေတြ လုပ္ေနၾကရတယ္။ ဂုတ္ေသြး (ကုပ္ေသြး)စုပ္ခ်င္တုိင္းစုပ္ၿပီး အႏုိင္က်င့္ခ်င္တိုင္း က်င့္တာခံရတယ္။ ရင္နာစရာ သိပ္ ေကာင္းတယ္။ ေတြးေလ ေတြးေလ အ႐ိုးထိေအာင္နာၿပီးကမၻာတုန္ေအာင္ ကုန္းေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။

ေက်ာက္မီးေသြးနဲ႔ ေမာင္းမႇာလား

ဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္မိရင္ ပိုဆုိးတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ မိုးပ်ံရထား လမ္းေဖာက္မယ့္ စီမံကိန္း၊ ေျမေအာက္ရထား လမ္းေဖာက္မယ့္ စီမံကိန္းေတြပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားေနတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီေတြက အထူးစိတ္၀င္စား ၾကတယ္ ဆိုတာေတြဖတ္ၿပီး လွ်ပ္စစ္မီး လံုေလာက္ေအာင္ အရင္ၾကံဆပါဦး။ က်န္တာေတြ ျဖည္းျဖည္းမႇ စဥ္းစားၾကပါလို႔ ေျပာခြင့္ရရင္ ေျပာခ်င္တယ္။ မိုးပ်ံရထားကို ဘာနဲ႔ ေမာင္းမႇာလဲ။ ေရႇးကလို ထင္းျခမ္းႀကီးေတြနဲ႔ ေက်ာက္မီးေသြးေတြနဲ႔ ေမာင္းမႇာလား။ ႏုိင္ငံျခားကုမၸဏီေတြကေတာ့ သူတို႔ပစၥည္းေတြ ေရာင္းရ၊ သူတို႔လူေတြ အလုပ္ရမႇာဆိုေတာ့ စိတ္၀င္စားၾကမႇာေပါ့။ အေႂကြးေပၚမႇာ အေႂကြးဆင့္မယ့္ ကိစၥမ်ဳိးေတြကိုေတာ့ ေရႇာင္ၾကပါရႇားၾကပါလို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ။

အရႇိကိုအရႇိအတိုင္း

ေဆာက္ျဖစ္မႇ ေက်ာင္းဒကာ ဆိုတာလို လုပ္ျဖစ္ မလုပ္ျဖစ္ ဆိုတာက ေနာက္မႇ။ အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လူေတြ သေဘာေတြ႔သြားမႇာပဲဆိုတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြကို စနစ္ေဟာင္းနဲ႔အတူ ထားပစ္ခဲ့ဖို႔ ေကာင္းပါၿပီ။ လက္ကိုင္တယ္လီဖုန္း တစ္လံုးရႇိ႐ံုနဲ႔ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးကို လက္ဖ၀ါးေပၚ တင္ၾကည့္သလို ၾကည့္ႏုိင္တဲ့ ေခတ္မႇာ အညာအလိႈင္းေတြ၊ အလိမ္အေကာက္ေတြနဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဘာကိစၥျဖစ္ျဖစ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မႇန္မႇန္ကန္ကန္နဲ႔ အရႇိကိုအရႇိ အတိုင္း ေျပာလိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးပဲ။ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးတို႔၊ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးတို႔၊ 'မက္ခီယာဗယ္လီ' နည္းစနစ္တို႔ ဆိုတာေတြဟာ လူေတြ အသိၪာဏ္ေရခ်ိန္ ျမင့္တဲ့ေခတ္မႇာ အသံုးမ၀င္ေတာ့ပါဘူး။

လက္ခံဖို႔အသင့္

ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အမႇန္အတိုင္းသာ ေျပာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က လက္ခံဖို႔ အသင့္ပါပဲ။ ေႏြရာသီေရခန္းလို႔ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္မႈက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခြဲတမ္းနဲ႔ ေပးမႇျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ အမႇန္အတိုင္းေျပာလိုက္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အင္ဗာတာေတြ၊ မီးစက္ေတြ အသင့္ျပင္ထားၾကပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လူရာသြင္းၿပီး အသိေပးေျပာၾကားတယ္ဆိုရင္ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေက်နပ္ေနၾကတာပါ။

Written by လူထုစိန္၀င္း 

Ref; EMG