ငမန္း ဆုိတာ ဒီလိုပါ

ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ DSA ဗိုလ္ေလာင္းဘဝကို ျဖတ္ေက်ာ္ရတာဟာ ဘယ္ေလာက္ ခက္ခဲတယ္ဆိုတာ ေျပာျပရင္ မယုံႏိုင္စရာပါပဲ။ DSA ကို စတက္တဲ့ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းဘဝဟာ အရပ္သားဘဝကေန စစ္သားဘဝကို စတင္ကူး ေျပာင္းရတဲ့ ကာလျဖစ္လို႔ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ေလာင္း ဘဝကို အရႈံးေပးၿပီး ဘဝပ်က္သြားရတဲ့လူေတြ မနည္းပါဘူး။ တ ကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ေလာင္းဘဝဆိုတာ တကယ့္အျဖဴထည္ေလးေတြပါ။ သူတို႔ေတြဟာ ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕လက္ရွိ အ ေျခအေနေတြကိုလဲ ဘာမွ ဂဃနဏ နားမလည္ၾကေသးပါဘူး။

၁ဝဝ မွာ ၉၅ ေယာက္က တကယ္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ခ်စ္လို႔ တပ္မေတာ္ကို အထင္ႀကီးၿပီး ဝင္လာတဲ့ သူေတြပါ။ အားလုံးဟာ တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔ ဆိုတဲ့ ပုံသြင္းမႈကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူထားၾကတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ တကယ္လည္း စစ္တကၠသိုလ္ ရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ အဆင့္အတန္းမေရြး အားလုံးတန္းတူဆိုၿပီး မွတ္ထင္ခံယူခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီခံယူခ်က္ေတြ ဟာ စစ္တကၠသိုလ္ေရာက္ၿပီး ထပ္ေျပာရရင္ ေဆးေအာင္ၿပီး ဗိုလ္ေလာင္းဘဝေရာက္လို႔ တပတ္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ အဲဒီခံယူခ်က္ေတြအားလုံး ေျမာင္းထဲေရာက္ ကုန္ပါေတာ႔တယ္။

“မင္းက တပ္ရင္းမွဴးသားလား” လို႔ အေမးခံရၿပီး ရင္ဘတ္ကို အုန္းခနဲ လက္သီးနဲ႔ ထိုးထည့္လိုက္တာက “ငါက တိုင္းမွဴး သားကြ” ဆိုတဲ့ အေနာက္ေတာင္တိုင္း တိုင္းမွဴးရဲ႕သား ဒုတိယႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းေက်ာင္းသား တိုးႏိုင္မန္း ပါ။ အထိုးခံရတဲ့ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းကို တပ္ရင္းမွဴးသားမွန္းသိလို႔ အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာထိုးတာပါ။ ေနာက္ပိုင္း သိလာရတာက တိုးႏုိင္ မန္း ဟာ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းဘဝကိုလည္း အိပ္ရင္း စားရင္း ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့သလို ဒုတိယႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းဘဝမွာလဲ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းေတြ အူတုန္သည္းတုန္ ေၾကာက္ရတဲ့ စီနီယာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

တိုးႏိုင္မန္းနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ စီနီယာဗိုလ္ေလာင္းမေျပာႏွင္႔ ေက်ာင္းကအရာရွိမ်ားပင္ ျဗဟၼာဦးေခါင္းကိုင္ထားရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဂ်ဴနီယာ ဗိုလ္ေလာင္းဘဝမွာ အမ်ားနဲ႔တန္းတူ Hall Room ေတြမွာ ေနၾကရတာပါ။ ခုတင္တလုံး၊ Show ျပတဲ့ Locker ၄ လုံးန႔ဲ ေသတၱာ ၁ လုံးစာ ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ တိုးႏိုင္မန္း မေပ်ာ္ပါဘူး။ သူက သီးသန္႔ စတိုခန္းမွာ ပဲေနပါတယ္။ အဲဒီစတိုခန္းဟာ ဗိုလ္ေလာင္း ၁၅ ေယာက္ေလာက္ေနလို႔ရတဲ့ အခန္းပါ။ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုရင္ မီးသီး ေတာင္ ကိုယ္ပိုင္မထားရတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းဘဝမွာ ဂ်ဴနီယာတန္းပဲ ရွိေသးတဲ့ တိုးႏိုင္မန္းက အဲဒီစတိုခန္းႀကီးထဲမွာ တီဗြီ၊ ထမင္းေပါင္းအိုး၊ လွ်ပ္စစ္မီးဖို၊ လွ်ပ္စစ္မီးပူ၊ Locker ၁ဝ လုံးထဲမွာ စားစရာေခါက္ဆြဲေျခာက္၊ အသီးအႏွံ၊ အေၾကာ္အ ေလွာ္မ်ဳိးစုံနဲ႔ တကယ့္ ဇိမ္က်က် ေနခဲ့တာပါ။ ေက်ာင္းကထုတ္ေပးတဲ့ ေစာင္၊ ျခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအုံးေတြကို သူ မသုံးပါ ဘူး။ ၿပီးေတာ့ လက္တုိလက္ေတာင္းခိုင္းဖို႔ သူ႔ထက္ငယ္တဲ့ ဗိုလ္ေလာင္း ၅ ေယာက္ေလာက္က သူ႔အနားမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ပါပဲ။

ၿပီးေတာ့ မယုံႏိုင္စရာတခုေျပာ ျပပါဦးမယ္။ တိုးႏိုင္မန္းက ဒီေလာက္နဲ႔ မတင္းတိမ္ေသးပါဘူး။ အိမ္နဲ႔ အခ်ိန္မေရြး ဆက္ သြယ္လို႔ရေအာင္ ၄ ထပ္ေဆာင္ ေက်ာင္းေခါင္မိုးေပၚမွာ Cordless Phone အင္တင္နာတိုင္ႀကီးကို ေထာင္လိုက္ပါေသး တယ္။ တိုးႏိုင္မန္း အခန္းကို ဝင္လိုက္ရင္ စားေသာက္ဆိုင္ကို ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ VCD Karaoke က တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ေနၾကတဲ့ ထမင္းဟင္းအနံ႔က တသင္းသင္းနဲ႔။ ေက်ာင္းက Training Officer မေျပာနဲ႔။ ေက်ာင္း အုပ္ႀကီးေတာင္ သူ႔ကို ဘာမွမေျပာရဲပါဘူး။ မေျပာရဲတာက ဗိုလ္ေလာင္း တိုးႏိုင္မန္းက ေက်ာင္းအရာရွိေတြရဲ႕ ဘဝကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္စြမ္းရွိလို႔ပါ။

တစ္ခ်ဳိ႕ အရာရွိေတြလည္း တိုးႏိုင္မန္း ေကာင္းမႈနဲ႔ ေျမာင္းထဲေရာက္။ တခ်ဳိ႕လဲ တိုးႏိုင္မန္း ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေလးကို အဖားေကာင္းလို႔ တပ္ရင္းမွဴးေတြ ျဖစ္သြားၾကတဲ့အခါ ေနရာေကာင္းေကာင္းကို ေရာက္သြားၾကပါတယ္။ ဒီေလာက္ ဇိမ္ ခံတဲ့ တိုးႏိုင္မန္းဟာ အမ်ားနည္းတူ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာက်ေတာ႔ ပါမယ္ ထင္ပါသလား။ PT ေျပးတာေတာင္ သူစိတ္ ပါတဲ့အခ်ိန္မွ ေျပးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဗိုလ္ေလာင္းတာဝန္က် Appointment Cadet ကိုလည္း တႏွစ္ပတ္လုံးယူပါတယ္။ ဒီတာဝန္ဟာ ထက္ျမက္ထူးခြ်န္တဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြ ေတာင္မွ ၃ လ ပဲ တာဝန္ယူရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ တိုးႏိုင္မန္းက တာဝန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို လွည့္ပတ္ယူေနတာပါ။ တပ္ရင္း Appointment Cadet ကေတာ့ သူ မလုပ္ခဲ့ရပါဘူး။

အဲဒီ တပ္ရင္းတာဝန္က တကယ့္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြပဲ တာဝန္ယူရတာပါ။ တိုးႏိုင္မန္းက ကိုယ့္အရည္ အခ်င္း ကိုယ္သိေတာ့ အရွက္ကြဲမွာစိုးလို႔ ဒီတာဝန္ကို မယူရဲလို႔ပါ။ စေန၊ တနဂၤေႏြသာ ဧည့္ေတြ႔ခြင္႔ရတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္း ေတြထဲမွာ တိုးႏိုင္မန္း မပါပါဘူး။ ရုံးဖြင္႔ရက္ေတြမွာလည္း သူ႔ကို ဧည့္လာေတြ႔ပုံက သူ႔အေဖရဲ႕ အေဆာင္ေယာင္ေတြ ျဖစ္ တဲ့ ေရွ႕ကပြိဳင့္ကား (လုံျခဳံေရး ရဲေဘာ္အျပည့္)၊ ေနာက္က Audi ကားနက္ႀကီးနဲ႔ လာတာပါ။ အမ်ားအားျဖင္႔ေတာ့ အေဖ ျဖစ္သူရဲ႕ PA ဗိုလ္ႀကီးတေယာက္ အျမဲလာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔အေဖက ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူ႔အေမလာတဲ့ ေန႔ေတြလိုမ်ဳိးဆိုရင္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး၊ နည္းျပမွဴးခ်ဳပ္တို႔က ေဘးကေန တျပံဳႀကီး ပါလာၾကပါတယ္။ မႈိရမဲ့ မ်က္ႏွာေလး ေတြလို အစြမ္းကုန္ သြားျဖဲေနရတာမ်ား ဒီလိုဆရာသမားေတြကို ဘယ္လိုမ်ား ေလးစားရပါ့။

ၿပီးေတာ့ ဒီျမင္ကြင္းေတြ ျမင္လိုက္ရတိုင္း မ်က္ႏွာမြဲ ဗိုလ္ေလာင္းေတြရဲ႕ အသည္းႏွလုံးကို ျဖစ္ညႇစ္လိုက္သလိုမ်ဳိး ခံစား ၾကရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ ႀကီးစိုးေနသမွ်ေတာ့ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ေတြ ဆံုးရံႈးၿပီး တကိုယ္ ေကာင္းသမား ကိုယ္က်ဳိးစီးပြါးေတြ အတၱေတြ မသမာမႈေတြနဲ႔ လူ႔ေလာကႀကီးဟာ မွန္ကန္မႈ၊ တိုးတက္မႈေတြ ေဝးသ ထက္ေဝး၊ ေႏွးသထက္ေႏွး၊ ေနာက္ေန႔မွာလည္း လက္ေတြ႔ၾကံဳဆံုခဲ့ပံုေလးေတြကုိ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ပုိေတာင္ ေဒါပြ၊ ၾသခ်ရေအာင္ ဆက္လက္တင္ျပေပးပါဦးမယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ တပ္မေတာ္သားမ်ား တိုင္းျပည္အ တြက္ အမွန္တကယ္ ေကာင္းက်ဳိးျပဳႏိုင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္းေရးသားလိုက္ရပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံဆုိရင္ သူတို႔ ဒီလို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုဟာ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူကို ရန္ သူလို႔ သတ္မွတ္တယ္။ ဒါရွင္းရွင္းေလးပါ။ မ်ဳိးဆက္သစ္ အရာရိွငယ္ေတြ ဒါကို ဝန္ခံရဲၾကပါ။ ေနာက္တခုတင္ျပပါဦးမယ္။ ဗိုလ္ေလာင္းဆိုတာ စေန၊ တနဂၤေႏြပဲ အျပင္ထြက္ လည္ရတာပါ။ ဒါေတာင္ ျပစ္ဒဏ္က်တဲ့ အပတ္ဆို အျပင္ထြက္ခြင္႔ မရပါဘူး။ တပ္ျပင္ထြက္ခြင့္ဆိုတာက လြယ္လြယ္ကူကူရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို ခက္ခဲတဲ့အလုပ္ကို တိုးႏိုင္မန္း မေမွ်ာ္မွန္းပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူက ညအခ်ိန္ပဲ အျပင္ထြက္လည္တာပါ။ စစ္တကၠသိုလ္မွာ ညဘက္ အျပင္ထြက္ ရင္ ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ေပးေလ့ ရွိပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ေက်ာင္းထုတ္ခံရၿပီး တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ေတြကို ရဲေဘာ္အျဖစ္ ပို႔ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါက တိုးႏိုင္မန္း အတြက္ ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ညဘက္ အႏီွ တိုးႏိုင္မန္း အျပင္ထြက္ဖို႔ နည္းျပမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးယုလြင္ ကိုယ္တိုင္ သူ႔ရဲ႕ Isuzu Double Cap ကို ေပးရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သ႔ူရဲ႕ သမီးေလးကိုလည္း တိုးႏိုင္မန္းနဲ႔ နီးစပ္ေအာင္ ပြဲထုတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သမက္ဖမ္းခ်င္တာပါပဲ။ အဆုံးမွာေတာ့ သမက္မရလိုက္တဲ့အျပင္ သမီး ဗိုက္မထြက္ လာေအာင္ မနည္းလုပ္လိုက္ရပါတယ္။ ေအာ္… ဒါလည္း တဒုကၡ။

ဗိုလ္ေလာင္း တိုးႏိုင္မန္းက ညဘက္ဆိုရင္ တပ္ျပင္ကို စီးေတာ္ယာဥ္ ၂ စီးနဲ႔ အျမဲထြက္လည္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးယုလြင္က သမက္မရလိုက္ေပမဲ့ စကခမွဴးအျဖစ္ ခ်ီးေျမႇာက္တာေတာ့ ခံလိုက္ရရွာပါတယ္။ ဒါဘဲေလ တပ္ ထဲမွာ မွန္ကန္တယ္ဆိုတဲ့စကား ေခတ္စားေနတာ ဆိုလိုရင္းက မွန္ရင္ ကန္ခံရမယ္၊ ဇိမ္ခ်င္ရင္ ၿငိမ္ေနေပေတာ့။ တတ္ ရင္ေတာ့ ငတ္ၿပီေပါ့။ ထက္ရင္လည္း မ်က္ေတာ့တာပဲ။ ေနာက္တခါ ရွိေသးတယ္ တိုးႏိုင္မန္းရဲ႕ ေဖာ္လန္ဖား သူငယ္ခ်င္း ဗိုလ္ေလာင္းေတြကို ေက်ာင္းက အရာရွိေတြခမ်ာ အျပစ္ရွိလို႔ အျပစ္ေပးတဲ့အခါမွာေတာင္ တိုးႏိုင္မန္း ေရွ႕မွာ အျပစ္ေပး လို႔မရပါဘူး။

လက္ေတြ႔ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခု ေျပာျပမယ္။ ၄၁/၄၂ ေက်ာင္းဆင္းခါနီး တိုးႏိုင္မန္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ည ဘက္မွာ အျပင္ခိုးထြက္ပါတယ္။ ည ၁ဝ နာရီခြဲေလာက္မွာ တပ္ရင္းတခုလုံး Supply Check လုပ္ၿပီး လူစစ္ပါတယ္။ အ ျပင္ခိုးထြက္တဲ့ တိုးႏိုင္မန္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ဗိုလ္ေလာင္းႏွစ္ေယာက္ကို တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္မွဴးတေယာက္က တုတ္နဲ႔ရုိက္ၿပီး ဆုံး မပါတယ္။ အဲဒီအခါ တိုးႏိုင္မန္းက “ဗိုလ္မွဴး အဲဒီလို မရုိက္ပါနဲ႔။ အဲဒါ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ” ဆိုၿပီး ခပ္မာမာ ေျပာပါ တယ္။ အဲဒီဗိုလ္မွဴးလဲ ဗိုလ္ေလာင္းအမ်ားႀကီး ေရွ႕မွာဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး ဟိုဗိုလ္ေလာင္း ႏွစ္ေယာက္ကို “ရုိက္တယ္ကြာ၊ ရုိက္တယ္ကြာ” ဆိုၿပီး အသားကုန္ တီးပါေတာ့တယ္။

တိုးႏိုင္မန္း ကိုလည္း “မင္းက ဗိုလ္ေလာင္း၊ ငါက အရာရွိကြ။ မင္း ငါ႔ကို အမိန္႔ေပးလို႔ မရဘူး”စသည္ျဖင့္ ေဒါႀကီးေမာႀကီး ေျပာပါတယ္။ က်န္တဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြကေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာ ၿပံဳးမိၾကပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တိုးႏိုင္မန္းေနရာမွာ ဒီ့ျပင္ ဗိုလ္ေလာင္းဆိုရင္ ေနာက္တေန႔ မ်က္ႏွာသစ္လို႔မရေအာင္ စုတ္ျပတ္သတ္သြားမွာပါ။ အခုက်ေတာ့ အရာရွိနဲ႔ ဗိုလ္ ေလာင္း အရပ္ထဲမွာ ရန္ျဖစ္ေနသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီဗိုလ္မွဴးလဲ သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။ တိုးႏိုင္မန္း ေက်ာင္းဆင္းၿပီး ၃ လေလာက္အၾကာမွာ ေျမာင္းထဲကို ပလုံစီၿပီး ျမဳပ္သြားပါေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီး ေျခလ်င္ တပ္ရင္းတခုကို ေရာက္ သြားေတာ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခုကလည္း ယေန႔တိုင္ မေမ့ႏိုင္ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။

တပ္ရင္းမွဴးရဲ ႔ သားနဲ႔ ေနာက္တန္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးရဲ ႔ သားက ေက်ာင္းမွာ အတန္းတူ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အတန္းပိုင္ ဆရာမကို တပ္ရင္းမွဴး အိမ္မွာ ေခၚၿပီး စာသင္ေစကာ လပတ္စာေမးပြဲမွာ ေမးခြန္းရခဲ့ေပမဲ့ သားေတာ္ေမာင္က အဆင့္နံပါတ္ (၂) ရ ပါတယ္။ အဆင့္ နံပါတ္ (၁) ကေတာ့ တကယ္ စာေတာ္ၿပီး တကယ္ ႀကိဳးစားတဲ့ ဘာေမးခြန္းမွမရေသာ ေနာက္တန္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးရဲ႕သား ျဖစ္ပါတယ္။ တပ္ရင္းမွဴးရဲ႕သားက ဘာလုပ္တယ္ ထင္ပါသလဲ။ ေနာက္တန္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးသားရဲ ႔ စာအုပ္ ေတြကို သြားငွားၿပီး မီးပံု႐ႈိ႕လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ တပ္ရင္းမွဴး ဇနီးေမာင္ႏွံက သေဘာေတာ္က်ၿပီး ၿပံဳးရွာတာ အံ့ ၾသတႀကီး မွတ္သားမိခဲ့ရပါတယ္။ တပ္ၾကပ္ႀကီး တေယာက္ရဲ ႔သားဆုိရင္ စာေတာ္လိုက္တာမွ အနာဂါတ္ရဲ ႔ အဖူးအညႊန္႔ ကေလးေပ့ါ။ သူ႔ခမ်ာ ငွက္ဖ်ားနဲ႔ တပ္ရင္းအိမ္မွာ အလူးအလိမ့္ ျဖစ္ေနတုန္း တပ္ရင္းထဲက ေက်ာင္းႀကိဳ ပို႔ကားက ဓာတ္ ဆီ မရွိလို႔တဲ့ ဒီကေလးကို ေဆးရံုပို႔ဖို႔ မတတ္ႏုိင္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

မိဘေတြမွာ တပ္ရင္းမွဴးနဲ႔ ဗိုလ္မွဴး၊ ဗိုလ္ႀကီးမ်ားကို မေျပာရဲရွာဘူး။ အဲဒီ ကေလး ဘာျဖစ္သြားတယ္ ထင္သလဲ၊ ေသသြား တာေပ့ါ။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က အဖိႏွိပ္ခံ စစ္သားမ်ားဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေရးၾကည့္ရင္ တပံုတပင္ႀကီး ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြက လူအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစလို႔ ေမတၱာပို႔ေတာ့ သူတို႔ နာရွာတာ။ အခုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိစၥမွာ အျပစ္ရွိရင္ လံုျခံဳေရးယူထားတဲ့ သူေတြမွာသာ လံုးဝ တာဝန္ရွိတာ ရွင္းရွင္း ေလးပါ။

သူတို႔ကိုေတာ့ အေရးမယူတာ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ စကားပံု ဆိုတာကလည္း ျဖစ္တတ္လို႔ ပညတ္ထားတာမို႔ ဘုရားကား ေအာက္ ေမ်ာက္ကားအထက္၊ ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း) ျမင္လွည့္ခ်င္စမ္းပါဘိေတာ့။ တရားမွ်တမႈ၊ တန္း တူညီမွွ်မႈ၊ လြတ္လပ္မႈတို႔ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ေပၚထြက္မွသာ တုိင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ဳိးရွိ သည္ဟု အေလးအနက္ ယံုၾကည္သည္။

ဗုိလ္ေအာင္ေျမ
naytthit.net