ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၉)

photo source: http://www.eastasiaforum.org

(၁) ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ျခင္း နည္းလမ္းမ်ား

ပညာရွင္အမ်ားစုက တိုက္႐ိုက္ပါဝင္ပတ္သက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားအၾကားမွာ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ျခင္း နည္းလမ္းမ်ား (confidence building measures) အသံုးျပဳသင့္ေၾကာင္း အဆိုျပဳထားၾကပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္ျပျခင္း၊ မွားယြင္းတြက္ခ်က္မႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းနဲ႔ ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ စစ္ေရးပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားႏိုင္ေခ် ေလ်ာ့နည္းႏိုင္ေၾကာင္း တြက္ခ်က္ထားၾကပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ပညာရွင္ေတြကေတာ့ အျငင္းပြားမႈျဖစ္ပြားရာေနရာေတြမွာ တပ္ စြဲမႈမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ေရးနဲ႔ long-range weapons မ်ားကို အျငင္းပြားရာေနရာဝန္းက်င္မွာ မသံုးစြဲရန္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ေရး စတာေတြကို အဆိုျပဳၾကပါတယ္။ Spratlys ကၽြန္းစု အနီးတဝိုက္မွာ စစ္အင္အား ျပသမႈေတြ ျပဳလုပ္ျခင္းကို ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းဟာ ပဋိပကၡေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းေရးအတြက္ အေျခခံျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုထားၾကပါတယ္။

ပညာရွင္မ်ားအဆိုျပဳထားတဲ့ အျခားနည္းလမ္းေတြကေတာ့ maritime သတင္းအခ်က္အလက္ဆိုင္ရာ စင္တာမ်ား တည္ ေဆာက္ျခင္း၊ ပင္လယ္ေရေၾကာင္း လံုျခံဳေရးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္နည္းလမ္းမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း၊ disaster relief ျပဳလုပ္ရန္ နည္းလမ္းမ်ား ေဖာ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးဇံုမ်ား တည္ေထာင္ျခင္း စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေရေၾကာင္း အျငင္းပြားမႈေတြမွာ အသံုးျပဳတဲ့ နည္းလမ္းေတြျဖစ္တဲ့ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈႏွင့္ လွဳပ္ရွားမႈ မ်ား မျပဳလုပ္ခင္မွာ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားေရး၊ ေရတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္မ်ားသို႔ အျပန္အလွန္ ေလ့လာေရး ခရီးစဥ္မ်ား ထားရွိေရး၊ ေရတပ္ပူးတြဲေလ့က်င့္မႈမ်ားျပဳလုပ္ေရး၊ non-sensitive information မ်ားအား ဖလွယ္ေရး စတာေတြကိုလဲ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္အေရးမွာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ Maritime Institute of Malaysia က ပညာရွင္မ်ားကေတာ့ systematic monitoring and verification mechanism ကို က်င့္သံုးၿပီး၊ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ တည္ေဆာက္သင့္ေၾကာင္း အဆိုျပဳထားၾကပါတယ္။ ဒီအဆိုျပဳခ်က္မွာ အျငင္းပြားမႈျဖစ္ပြားရာေနရာက လွဳပ္ရွားမႈမ်ားကို ၿဂိဳလ္တုပံုမ်ားနဲ႔ ႐ိုက္ကူးေရး နဲ႔ သံသယျဖစ္ဖြယ္ အေျခအေနမ်ားကို ဘက္မလိုက္ေသာအဖြဲ႔အစည္းတရပ္က ျပန္လည္ဆန္းစစ္ေရး အခ်က္ကိုလဲ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားပါတယ္။

(၂) Multilateral Efforts

လက္ရွိအေျခအေနမွာ ပဋိပကၡေျဖရွင္းေရးအတြက္ ASEAN Regional Forum (ARF) နဲ႔ Council for Security Cooperation in the Asia Pacific (CSCAP) တို႔က Multilateral Efforts အေနနဲ႔ ၾကိဳးပမ္းထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တ႐ုတ္က ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္အေရးကိစၥေတြ အစည္းအေဝး အာဂ်င္ဒါေတြမွာ မပါေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစား ခဲ့ပါတယ္။ Bilateral initiatives ေတြအေနနဲ႔ တ႐ုတ္နဲ႔ ဖိလစ္ပိုင္တို႔အၾကား၊ ဖိလစ္ပိုင္နဲ႔ ဗီယက္နမ္တို႔အၾကား ႀကိဳးပမ္း မႈေတြလဲ ရွိပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ တ႐ုတ္က အသိအမွတ္မျပဳသမွ် Multilateral Efforts ေတြနဲ႔ Bilateral initiatives ေတြ က အက်ဳိးေက်းဇူးျဖစ္ထြန္းမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း အဆိုျပဳထားၾကပါတယ္။

(၃) ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ

အျငင္းပြားမႈ ျဖစ္ပြားရာ ေရပိုင္နက္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေရးကိစၥေတြမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္လို႔ရႏိုင္ေၾကာင္း အဆိုျပဳခ်က္ ေတြလဲ ရွိပါတယ္။ အခ်ဳပ္အျခာ အာ ဏာ အျငင္းပြားမႈအေရးကို ေဘးဖယ္ၿပီး၊ ေရနံနဲ႔သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ပူးေပါင္းရွာေဖြမႈ ျပဳလုပ္ဖို႔ တ႐ုတ္က အဆိုျပဳထားပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဆီယံ အဆင့္ျမင့္ပုဂၢိဳလ္တဦးက အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအေရးကို ေဘးဖယ္ထားဖို႔ဆိုတာ ခက္ခဲတဲ့ အတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးဟာ သေဘာတရားသာျဖစ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႔မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုထားခဲ့ပါတယ္။ ပူး ေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈဆိုတာ သူကဘာပိုင္ဆိုင္တယ္၊ ကိုယ္က ဘာပိုင္ဆိုင္တယ္ဆိုတာ သိၿပီးမွ တြဲဖက္ၿပီး ပူးေပါင္းလို႔ရ တာျဖစ္ေၾကာင္း ႐ႈျမင္ၾကသူေတြလဲ ရွိပါတယ္။

(၄) Demilitarization Initiatives

အျငင္းပြားမႈျဖစ္ပြားရာေရပိုင္နက္ကို Demilitarization ေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္ဖို႔ အဆိုျပဳခ်က္ေတြလဲ ရွိပါတယ္။ အျငင္း ပြားေရပိုင္နက္ထဲက ကၽြန္းေတြကို အနီးဆံုးႏိုင္ငံမွ တာဝန္ယူေစာင့္ေရွာက္ၿပီး၊ steward country အျဖစ္သတ္မွတ္ဖို႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းလမ္းမ်ားနဲ႔သာေျဖရွင္းဖို႔ အခ်က္ေတြ ထည့္သြင္း ထားေပမယ့္ တိုက္႐ိုက္ပါဝင္ပတ္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံ ေတြက ဒီနည္းလမ္းကို လက္ခံႏို္င္ေခ်ဖြယ္ နည္းပါတယ္။

(၅) code of conduct

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ တိက်တဲ့ code of conduct ေတြခ်မွတ္ဖို႔ အဆိုျပဳခ်က္ေတြလဲ ရွိပါတယ္။ CSCAP ကထုတ္ ထားတဲ့ The “Guidelines for Regional Maritime Cooperation” ကို စံနမူနာအျဖစ္ က်င့္သံုးသင့္ေၾကာင္း အၾကံျပဳ ထားၾကပါတယ္။

(၆) eminent persons group and third party negotiation

အာဆီယံႏိုင္ငံမဟုတ္တဲ့ အျခားႏိုင္ငံမ်ားက ကိုယ္စားလွယ္မ်ား စုစည္းၿပီး ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ဆိုင္ရာ “eminent persons group” တခု တည္ေထာင္ဖို႔ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားလဲ ရွိပါတယ္။ ဒီလိုအုပ္စု ရွိျခင္းအားျဖင့္ အေတြးအေခၚသစ္မ်ား ေပးႏိုင္႐ံုသာမက third party negotiation ကိုလဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုထားၾကပါတယ္။

(၇) “Lines in the Sand” သတ္မွတ္ျခင္း

အေမရိကန္ႏိုင္ငံအပါအဝင္ တျခားဘယ္ႏိုင္ငံကမွ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ အျငင္းပြားေရပိုင္နက္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး “Lines in the Sand” ကို ကြဲကြဲျပားျပား မသိၾကပါဘူး။ ဘာမွန္းမသိတဲ့အတြက္ ေျဖရွင္းဖို႔နည္းလမ္းကို ရွာဖို႔အလြန္ခဲ ယဥ္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လို လႈပ္ရွားမႈဟာ တိုက္႐ိုက္ပါဝင္ ပတ္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ (သို႔မဟုတ္) အက်ဳိးစီးပြားကို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ သိရွိဖို႔အတြက္ candid dialogue ေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး “Lines in the Sand” သတ္ မွတ္ဖို႔လိုေၾကာင္း အၾကံျပဳခ်က္ေတြလဲ ရွိပါတယ္။

(၈) အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ Forward Military Presence နည္းဗ်ဴဟာ

အာဆီယံႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕ရဲ႕ ပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္အေရးမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေနနဲ႔ Forward Military Presence နည္းဗ်ဴဟာက်င့္သံုးေပးျခင္းအားျဖင့္ အာရွတိုက္မွာ U.S. protective umbrella ထားရွိၿပီး၊ တ႐ုတ္ရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို ကာကြယ္ေပးထားႏိုင္ေၾကာင္း အၾကံျပဳထားၾကပါတယ္။ U.S. forward-deployed forces ဟာ ေဒသတြင္းတည္ၿငိမ္ေရးကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေၾကာင္း အခ်ဳိ႕က ႐ႈျမင္ၾကပါတယ္။

နိဂံုး

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျဖစ္သင့္ဆံုးအေျဖကေတာ့ တိုက္႐ိုက္ပါဝင္ ပတ္သက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားအ ေနနဲ႔ သူတို႔အဆိုျပဳခ်က္ေတြကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး၊ အေပးအယူျပဳလုပ္ေရး၊ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး ေရးေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပါဝင္ပတ္သက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားအေနနဲ႔ စစ္ေရးနည္းလမ္းနဲ႔ ျပႆနာေျဖရွင္းမႈဟာ ပါဝင္ တဲ့ႏိုင္ငံေတြကို သာမက အျခားႏိုင္ငံမ်ားကိုပါ စစ္ပြဲထဲ ဆြဲသြင္းရာေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း ပကတိအေျခအေနကို တြက္ဆၿပီး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းႏိုင္ေရးကို ဦးတည္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္လဲ Law of the Sea Convention နဲ႔အညီ code of conduct မ်ား ခ်မွတ္ၿပီး၊ hostilities ေတြကို ႏိုင္ငံအားလံုးက ေလွ်ာ့ခ်မွသာ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ငင္းအေျခအေနမွာ ျပႆနာေျပလည္ႏိုင္မယ့္ လမ္းစ ေတြေတာ့ သိပ္မရွိေသးပါဘူး။ ျပႆနာမီးပြားေတြကို ဆက္ လက္မျပန္႕ပြားလာေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားၾကတဲ့ အေျခအေနသာ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါတင္မကပဲ သြယ္ဝိုက္ပတ္သက္ေန တဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအေနနဲ႔လဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းေရးကိုသာ ဦးတည္ၿပီး၊ စစ္ေရးအရ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ မျပဳလုပ္ေၾကာင္း အတိအလင္းေၾကျငာမွသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာ အားနည္းခ်က္ေတြအေပၚမွာ ေၾကာက္ရြံ႕မႈမွ အေျခခံၿပီး ေပၚထြက္လာေသာ hostilities မ်ား ေလ်ာ့နည္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ဒီလိုေၾကျငာမႈေတြ ေပၚထြက္ လာဖို႔ကလဲ လက္ေတြ႔မွာ ခဲယဥ္းေနပါေသးတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ စစ္ေရးထိေတြ႔မႈျဖစ္ပြား လာတာနဲ႔ စစ္ပြဲကို စႏိုင္ေခ်အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံအမ်ားစုကို ဆိုးက်ဳိးေတြ သက္ေရာက္လာႏိုင္ တာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ မ်ားအေနနဲ႔ rational decisions မ်ား ခ်မွတ္ႏိုင္ဖို႔ကိုသာ မဟာဗ်ဴဟာပညာရွင္ အမ်ားစုက ေမွ်ာ္လင့္ထားလ်က္ရွိပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပအပ္ပါတယ္။

ခင္မမမ်ဳိး (၄၊ ၁၁၊ ၂ဝ၁၂)

ရည္ညႊန္းကိုးကား ….

Acharya, A. (2010) ‘China Southeast Asia: Security Aspects’ in K.Santhanam and Srikanth Kondapalli (eds.), Asian Security and China 2000‐2010, Delhi: Shipra Publication.

Auslin, M. (2010) “Security in the Indo-Pacific Commons: Toward a Regional Strategy”, American Enterprise Institute, December 2010.

ASEAN‐China Dialogue Relations (2012), http://www.aseansec.org/5874.htm

Bacon, L. (2010) “Deep Dive: Self-Inflicted Attack Sub Cuts Cripple America’s Sea Superiority,” Armed Forces Journal, May 2010.

Baker, J.and David G. Wiencek (2002) Cooperative Monitoring in the South China Sea: Satellite Imagery, Confidence-Building Measures, and the Spratly Islands Disputes, Westport, CT: Praeger

Bateman, S. and Ralf Emmers (eds.) Security and International Politics in the South China Sea: Towards a Cooperative Management Regime, New York: Routledge.

Cheng, D. (2011) “Sea Power and the Chinese State: China’s Maritime Ambitions” , Heritage Foundation, July 11, 2011.

Chi K.(1989) China Policy towards Territorial Disputes the case of South China Sea Island, London: Routledge Press.

Djalal, H. (1996) “Territorial Disputes at Sea: Situation, Possibilities, Prognosis,” presented at the 10th Asia-Pacific Roundtable, Kuala Lumpur, Malaysia, June 5-8, 1996.

Dutton, P. (2011) “Three Disputes and Three Objectives: China and the South China Sea,”

Naval War College Review, 64 no. 4 , pp. 42-67.

Fravel, M. (2008) Strong Borders, Secure Nation: Cooperation and Conflict in China’s Territorial Disputes, Princeton, NJ: Princeton University Press.

Fravel, M. (2011) “China’s Strategy in the South China Sea,” Contemporary Southeast Asia, no.3, December 2011.

Garver, J. (1992) “China’s Push Through the South China Sea”, The China Quarterly, No. 132, December 1992.

Gomez, J. (2011) “U.S. Vows Second Warship for Philippines,” Navy Times, November 17. http://www.navytimes.com/news/2011/11/ap-us-vows-second-warship-for-philippines-111711/.

Gurtov, M. and Byong-Moo Hwang (1998) China’s Security: The New Roles of the Military, Boulder, CO: Lynne Rienner Publishers.

Hernandez, C. and Cossa, R. (eds.) (1997) Security Implications of Conflict in the South China Sea: Perspectives from Asia-Pacific, Quezon City, Philippines: Institute for Strategic and Development Studies.

Jiangming, S. (2002) “China’s Sovereignty over the South China Sea Islands: a Historical Perspective”, Chinese Journal of International Law, vol.1, issue 1 2002, pp. 94-157.

Jennings, R. (2009) “Taiwan Says China Has 1,500 Missiles Aimed at Island,” Reuters, February 13, 2009.

Ji, Y. (1997) “Security Implications of Conflict in the South China Sea: A Chinese Perspective,” in Hernandez and Cossa (eds.) Security Implications of Conflict in the South China Sea: Perspectives from Asia-Pacific, Quezon City, Philippines: Institute for Strategic and Development Studies.

Kaplan, R. (2010) “China’s Caribbean,” The Washington Post, September 26, 2010.

Kaplan, R. (2011) “The South China Sea Is the Future of Conflict,” Foreign Policy (September/October 2011).

Kleine-Ahlbrandt, S. (2011) “Rocky times ahead in South China Sea”, Global Post, 5 July 2011.

Keyuan, Z. (1999) “The Chinese traditional maritime boundary line in the South China Sea and its legal consequences for the resolution of the dispute over the Spratly Islands”, International Journal of Marine Coastal Law, vol. 14, issue 1.

Lampton, D. (2001) “China’s Foreign and National Security Policymaking Process: Is It Changing, and Does It Matter?”, in David M. Lampton (ed.) The Making of Chinese Foreign and Security Policy in the Era of Reform, Stanford University Press.

Li, M. (2010) “Reconciling Assertiveness and Cooperation? China’s Changing Approach to the South China Sea Dispute,” Security Challenges, Winter 2010.

Pedrozo, R. (2009) “Close Encounters at Sea: The USNS Impeccable Incident,” Naval War College Review, 62 no. 3, Summer 2009, pp. 101-111.

Pedrozo, R. (2011) “Beijing’s coastal real estate: a history of Chinese naval aggression”, Foreign Policy, 15 November 2011.

Ruiz, J. (2010) “RP, Vietnam Agree on Spratlys,” Manila Bulletin, October 28, 2010.

Rahman, C. & Martin Tsamenyi (2010) “A Strategic Perspective on Security and Naval Issues in the South China Sea”, Ocean Development & International Law, Special Issue: Issues in the South China Sea, vol. 41, Issue 4, 2010.

Shicun, W. (2009) Origin and development of Spratly disputes, China Economic Publishing House.

Swaine, M. (2011) “China’s Assertive Behavior – Part One: On ‘Core Interests,’” China Leadership Monitor, 34 , Winter 2011.

Swaine, M. and M. Taylor Fravel (2011) “China’s Assertive Behavior – Part Two: The Maritime Periphery,” China Leadership Monitor, 35, Summer 2011.

Secretary of State Hillary Rodham Clinton, “America’s Pacific Century,” Foreign Policy (November,2011).http://www.foreignpolicy.com/articles/2011/10/11/americas_pacific_century.

Springut, M. (2009) ‘Managing China’s Growing Assertiveness in the South China Sea’, World Politics Review, 27 July 2009.

Storey, I. (2012) “China’s bilateral and multilateral diplomacy in the South China Sea”, Cooperation from Strength: United States, China and the South China Sea, Centre for New

America Security, January 2012.

Storey, I. (2011) “China and the Philippines: Implications of the Reed Bank Incident”, China Brief, vol. 11, no. 8, Jamestown Foundation, 6 May 2011.

Thayer, C. (2011) ‘The Tyranny of Geography: Vietnamese Strategies to Constrain China in the South China Sea’, paper presented at the 52nd Annual Convention of International Studies Association, Montreal, Quebec, 16–19 March 2011.

Thayer,C. (2010) ‘Recent Developments in the South China Sea: Grounds for Cautious Optimism?’, working paper no. 220, S. Rajaratnam School of International Studies, 14 December, 2010, http://www.rsis.edu.sg/publications/WorkingPapers/WP220.pdf.

Torode, G. (2010) “Exercises Show PLA Navy’s Strength,” South China Morning Post, April 18, 2010.

U.S. Department of defence (2011) Annual Report to Congress: Military and Security Developments Involving the People’s Republic of China 2011

Valencia, M. (1995) “China and the South China Sea Disputes,” Adelphi Paper 298, International Institute for Strategic Studies, October 1995.

Vatikiotis, M.(2003) ‘Catching the Dragon’s Tail: China and Southeast Asia in the 21st Century’, Contemporary Southeast Asia.

moethihaaung blog

ျပန္ဖတ္ရန္

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၈)

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၇)

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၆)

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၅)

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၄)

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၃)

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၂)

ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေရးရာ (၁)