အမ်ဳိးသားမ်ား မ၀င္ရ၊ အဆုိေတာ္ရဲ႕ ဒုကၡ

အမ်ဳိးသားမ်ား မ၀င္ရ
အမ်ဳိးသား ခရီးသည္မ်ား ၀င္ခြင့္မရတာကေတာ့ အမ်ဳိးသမီး ဘတ္စ္ကားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဘတ္စ္ကား က်ပ္က်ပ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေနရတ့ဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေနအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ သီးသန္႔ ေျပးဆြဲေနတ့ဲ ဘတ္စ္ကားေတြပါ။

အမ်ဳိးသမီးခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကား (ဓာတ္ပုံ - 7 Day သတင္းဂ်ာနယ္)

မိန္းမဘတ္စ္ကားလုိ႔ တခ်ဳိ႕က အမည္ေျပာင္ ေပးထားတ့ဲ အမ်ဳိးသမီးခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားေတြကုိ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကစၿပီး စမ္းသပ္ မိတ္ဆက္ရာကေန တနလၤာေန႔မွာေတာ့ ပုံမွန္ေျပးဆဲြမႈကုိ အစျပဳခ့ဲတာ ျဖစ္ပါတယ္။
“ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ ရုံးတက္ရုံးဆင္း၊ ေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္းမွာ ဘတ္စ္ကားက်ပ္တဲ့ ဒုကၡက ကင္းေ၀းေအာင္၊ သီးသန္႔ေလး စီးနင္းႏုိင္ေအာင္ ေစတနာ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္တာပါ” လုိ႔ ပါရမီ ခရီးသည္ ပုိ႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမွ  ဌာနခြဲမွဴးတဦးက ဧရာ၀တီကုိ ေျပာပါတယ္။
ဒီကားေတြကုိ ရုံးဖြင့္ရက္ေတြမွာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ ကား အထူးက်ပ္တ့ဲ  ရုံးတက္ ရုံးဆင္းခ်ိန္မွာပဲ ေတြ႔ရမွာပါ။
အဓိပတိ အျပာ၊ အနီ၊ အ၀ါ၊ ၁၇၆၊ ၁၇၇ ဆုိတ့ဲ ယာဥ္လိုင္းေတြမွာ  အမ်ဳိးသမီး ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားေတြ ရိွေနပါၿပီ။ အေရအတြက္က အမ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ တလိုင္းကုိ  ႏွစ္စီးႏႈန္းနဲ႔ ဆယ္စီးေျပးဆြဲေနတာပါ တ့ဲ။
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဘတ္စ္ကားေတြေပၚမွာ ကာယိေျႏၵပ်က္ျပားေအာင္ ျပဳလုပ္ခံေနရတာေတြဟာ အမ်ိဳးသမီး ခရီးသည္မ်ား ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေတြ႔ႀကဳံ ခံစားေနၾကရတ့ဲ ျပႆနာႀကီးပါ။
တႏုိင္ငံလုံး လူဦးေရရဲ႕ ၁၀ ပုံတပုံကုိ ထမ္းထားရတ့ဲ ရန္ကုန္မွာ ဒီျပႆနာဟာ ဆယ္စုႏွစ္တခုမက ၾကာလာပါျပီ။ ႏွစ္ေတြ ၾကာလာေလ၊ ကားေတြ က်ပ္လာေလ၊ ဒီျပႆနာ ပုိႀကီးလာေလပါပဲ။
ကားက်ပ္တာကုိ အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္တတ္သူ၊ လက္သရမ္းတတ္သူတခ်ဳိ႕နဲ႔ ႀကဳံရမွာကုိ အရြယ္ေရာက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြ  စုိးရိမ္ပူပန္ခဲ့ရပါတယ္။ အခုေတာ့ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ မိန္းကေလးမ်ားပါ ဒီအႏၱရာယ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္လာရပါတယ္။
ဘတ္စ္ကားနဲ႔သာ အဓိကထား သြားလာေနရတဲ့ ရန္ကုန္သူေတြက  ဒီျပႆနာကုိ ကုိယ့္နည္း ကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ေျဖရွင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ရုံးဆင္းခ်ိန္၊ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေတြမွာ ဘတ္စ္ကား မက်ပ္ပါေစနဲ႔ုလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တာကုိ ဆႏၵျပဳရင္း  တခ်ိဳ႕က အပ္ခ်ိတ္ႀကီးႀကီး ေဆာင္ၾက၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေခါက္ထီးႀကီးႀကီး ကို္င္ၾက … စတဲ့ နည္းလမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေျဖရွင္းခဲ့ၾကတာပါ။
အမ်ဳိးသမီးခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားေတြ ေပၚေပါက္လာတာကုိ လုိအပ္ရဲ႕လား ဆုိျပီး ေ၀ဖန္သူမ်ား ရိွသလုိ၊ တခဲနက္ ႀကိဳဆုိသူမ်ားလည္း ရိွတယ္ ဆုိတာ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ရပါတယ္။
“သိန္းေထာင္ခ်ီ (တန္တ့ဲ) ကားေတြစီးေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ေရးရာက “ကေတာ္မမႀကီး” ေတြ ပုိက္ဆံ ၀ိုင္းထည့္ၿပီးေတာ့ေတာင္ အရႈံးခံ ဆြဲေပးသင့္တာေပါ့” လုိ႔ ဒါရုိက္တာ ခ်ိဳတူးေဇာ္က သူ႔ေဖ့စ္ဘုတ္စာမ်က္ႏွာမွာ မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါတယ္။
ကဲ … ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ သီးသန္႔ ဘတ္စ္ကား ၁၀ စီးတိတိ မဟာရန္ကုန္က ကားလမ္းေတြေပၚမွာ အခ်ိန္ပုိင္း ေျပးလႊားေနပါျပီ။ ဒီကားေတြေပၚက ေလဒီႀကီးငယ္ေတြ အဆင္ေျပၾကသလုိပဲ တျခား နယ္စည္းမျခား ဘတ္စ္ကားမ်ားေပၚမွာ သြားလာေနရတ့ဲ အမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္း အႏၱရာယ္ မ်ဳိးစုံမွ ကင္းပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း..
အဆုိေတာ္ရဲ႕ ဒုကၡ
အဆုိေတာ္တေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းက အဆုိ”ေတာ္”ဖုိ႔ တခုတည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆုိတာ အခုလုိ စည္းကမ္းရိွတ့ဲ ဒီမုိကေရစီကုိ ေဖာ္ေဆာင္ေနခ်ိန္မွာ ပုိျပီး ထင္သာျမင္သာ ရိွလာပါျပီ။

နာေရးကူညီမႈအသင္းကုိ ၄၂ သိန္း လွဴဒါန္းတ့ဲ ေဆာင္းဦးလိႈင္ (ဓာတ္ပုံ - Burma VJ Media Network)

အဆုိေတာ္ ေဆာင္းဦးလိႈင္က ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၇ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္မွာ တကိုယ္ေတာ္ စင္ျမင့္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲလုပ္ေတာ့ သူ႔ပဲြကုိ လာမၾကည့္ၾကဖုိ႔ တခ်ဳိ႕ေသာသူေတြကုိ သူက ဖုန္းဆက္ ဟန္႔တားခ့ဲရပါတယ္။
အာဏာပုိင္တုိ႔က  ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဒီပဲြ မတက္ေစနဲ႔လုိ႔ သူ႔ကုိ ေျပာတ့ဲအတြက္ သူကလည္း အဲဒီလုိ လုိက္ျပီး ပိတ္ရတာပါ တ့ဲ။
စတိတ္ရိႈးလာ ပရိသတ္ေတြထဲမွာ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) က ပုဂၢဳိလ္မ်ားလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိလည္း စတိတ္ရိႈးၾကည့္ခ်င္ၾကည့္၊ ယူနီေဖာင္းေတြေတာ့ ၀တ္မလာနဲ႔လုိ႔ အမိန္႔ေတာ္ရိွခ့ဲပါတယ္။
ဒီလုိ ဖိအားေပးတ့ဲ အာဏာပုိင္ေတြကုိ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္တာေတြ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္ခ်လာပါတယ္။ ေဆာင္းဦးလႈိင္ကေတာ့ ဘာအျပစ္မွ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူးလုိ႔ ဆုိလို္က္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီကုိ ေလ့က်င့္ဆဲအေနအထား ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ တ့ဲ။
“လြတ္လပ္ခြင့္၊ လူ႕အခြင့္အေရး … ဒါေတြကုိ နားလည္တဲ့လူေတြ ရွိသလုိ နားမလည္ေသးတဲ့၊ သင္ယူဆဲ ပုံစံ မေျပာင္းႏုိင္ေသးတဲ့ လူေတြလည္း ရွိေနမယ္ေလ။ ဒါကေတာ့ သဘာ၀ပဲ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ တုိ႔က နားမလည္ေသးတဲ့လူေတြကုိ နားလည္ေအာင္ပဲ စည္းရုံးၿပီး တျဖည္းျဖည္း သြားရမွာဗ်”
ဒါေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့ – အဆုိေတာ္တေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းက အဆုိ “ေတာ္”ဖုိ႔ တခုတည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး လုိ႔။ စိတ္ရွည္ရမယ္၊ သည္းခံရမယ္။ ေဟာ … အာဏာပါ၀ါျပသူမ်ားကုိလည္း စည္းရုံး နားခ်တာေတြလည္း လုပ္ေနရပါျပီ။
ဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ နားခ်ရမွာလဲ။
“ေန႔တြင္းညတြင္းခ်င္းေတာ့လည္း အားလုံးက ဒီအခြင့္အေရး၊ ဒီစနစ္ေတြ၊ ဒီပုံစံေတြ နားလည္သြားမယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ့တုိ႕ဘက္ကလည္း ဒီအခက္အခဲကုိ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ပဲေပ့ါ၊ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာင္ ျပန္ၿပီး ကုိယ္ခ်င္းစာေနရတာေပါ့ဗ်ာ” လုိ႔ ေဆာင္းဦးလိႈင္က ေျပာပါတယ္။
ေဆာင္းဦးလႈိင္က ဒီပဲြမွာ သိန္း တရာေက်ာ္ ရခ့ဲပါတယ္။ ဒီေငြေတြ သူ ဘာလုပ္မွာလဲ။
နာေရးအသင္းကုိ ၄၂ သိန္း၊  ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြအတြက္ ၄၂ သိန္း လွဴဒါန္းလုိက္ၿပီး က်န္ ၄၂ သိန္းကေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဂီတ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲမ်ားအတြက္ မတည္ေငြ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
နာေရးကူညီမႈအသင္း၀င္တဦးလည္းျဖစ္တ့ဲ ေဆာင္းဦးလႈိင္က  အရင္္ကလည္း အသင္းရန္ပုံေငြအတြက္ စင္ေပၚတက္ သီခ်င္းဆုိခ့ဲဖူးသူပါ။
အနာဂတ္ ရန္ပုံေငြပဲြေတြမွာေရာ အဟန္႔အတားေတြ ႀကဳံရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။
“ဒီလုိပဲ တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ နားလည္လာေအာင္ လုပ္ရမွာေပ့ါ” လုိ႔ ေဆာင္းဦးလိႈင္က ေျပာပါတယ္။
စည္းကမ္းရိွတ့ဲ ဒီမုိကေရစီ အေကာင္အထည္ မေပၚေသးခင္ေတာ့ စိတ္ရွည္သည္းခံရျခင္းဟာလည္း အဆုိေတာ္တေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္း ျဖစ္လာၿပီ ထင္ပါရဲ႕။
From ဧရာ၀တီ