အစိုးရ၀န္ႀကီးဌာနေတြရဲ့ ျမန္မာက်ပ္ေငြသိန္း ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ေငြစာရင္းကြာဟမႈ ေတြနဲ ့
ပတ္သက္တဲ့ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္ ေငြစာရင္း ေကာ္မတီရဲ့ အစီရင္ခံစာ အေၾကာင္း အမ်ုိး
သားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာေအးေမာင္ကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ုပ္ရုံးက ေတြ႕ရွိခ်က္ အရ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးဌာန ေတြက အလြဲသံုးမႈေတြ၊ စာရင္း မမွန္မကန္ ေဖာ္ျပမႈေတြ ေတြ႕ရွိတယ္လို့ အစီရင္ခံစာ တေစာင္ ထြက္တယ္ ၾကားပါတယ္။ အဲ့ဒါ အမ်ားသိေအာင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တာ၀န္ထမ္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ့ ဘယ္လို ေျပာျပလုိ့ ရမလဲ။
“ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္ ေငြစာရင္း ေကာ္မတီ ဆိုတာ ရွိတယ္။ နုိင္ငံေတာ္နဲ့ ပတ္သက္လို့ စာရင္းစစ္ခ်ုပ္ရုံး ဆိုတာ ရွိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ုပ္ လြန္းေမာင္တုိ့ ဒုတိယက ဦးမ်ိဳးျမင့္ေပါ့။ သူတုိ့က နုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ့စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အရကို စာရင္းစစ္ေဆး ခ်က္ကုိ ျပည္သူ့ လႊတ္ေတာ္ ေငြစာရင္း ေကာ္မတီကုိ အစီရင္ခံစာ တင္ျပရတယ္။ ဒါက လုပ္ထုံး လုပ္နည္း အတိုင္းပဲ။ နုိင္ငံေတာ္ စာရင္းစစ္ခ်ုပ္ ရုံးရဲ့ စစ္ေဆးခ်က္ မွတ္တမ္း ကို ျပည္သူ့ လႊတ္ေတာ္ ေငြစာရင္း ေကာ္မတီက ရတဲ့အခါမွာ သုံးသပ္ ေဆြးေနြးၿပီးတဲ့ အခါမွာ လႊတ္ေတာ္ကို ျဖန့္ေ၀တဲ့အစီရင္ခံစာေပါ့၊ အစီရင္ခံစာ အမွတ္ ၃/၂၀၁၂ ဆုိၿပီး ျပည္သူ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ျဖန့္ေ၀ပါတယ္။ အဲဒီကိစၥကိုလည္း ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေနြးၿပီးၿပီ။ အေျဖအရ က်ေနာ္တုိ့ ၾကားတာ သည္ဗိြဳက္စ္ ဂ်ာနယ္မွာပါတယ္။
တျခားဂ်ာနယ္မွာပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ့ ကိုယ္တုိင္လည္း ဒီကိစၥရဲ့ မွတ္တမ္းေလးေတြကို ရပါတယ္။ အဲဒီသေဘာနဲ့ ျမစ္ေရတင္ စီမံကိန္းက်ေတာ့ သူတုိ့ရဲ့ အစီရင္ခံစာက ေနာက္ တခုေပါ့။ ျမစ္ေရတင္ စီမံကိန္း တခုတည္း မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါကလည္း ခုန က်ေနာ္တုိ့ရဲ့ စာရင္းစစ္ခ်ုပ္ ရုံးရဲ့ အစီရင္ခံစာအေပၚမွာ ျပည္သူ့ေငြစာရင္း ဌာနရဲ့ သုံးသပ္ခ်က္ ပါ။ ျမစ္ေရတင္ စီမံကိန္းေပါင္း ၆၇ ခု ရွိတယ္။ ဒါေတြနဲ့ ပတ္သက္တယ္။ ေနာက္တခုက ဆည္ေျမာင္း စီမံကိန္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတယ္၊ ေရေလွာင္တမံ ၂၃၇ ခုကုိ စစ္ေဆးတဲ့ အစီရင္ခံစာေပါ့။
ဒီစီမံကိန္းေတြက ရည္မွန္းခ်က္ အတုိင္း ေရမေပးေ၀ နုိင္တာ အကုန္လုံးေပါ့။ ဘယ္ႏွစ္ခု ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုံး၀ ေရမေပးနုိင္ဘူး။ ဘယ္ႏွခုက ဘယ္ရာခိုင္နႈန္း ေလာက္ပဲ ရွိတယ္ ဆုိတာမ်ိဳးေတြကို အေသးစိတ္ အစီရင္ခံစာ ထြက္လာတဲ့ အေပၚမွာ က်ေနာ္တုိ့ လႊတ္ေတာ္ ၂ ရပ္က သုံးသပ္ၾကတာပါ။”
ဒီ အစီရင္ခံစာ က က်ေနာ္တုိ့ မရေတာ့။ ၀န္ႀကီးဌာနေတြက ဘယ္လိုမ်ိဳး သိန္းေပါင္း ေထာင္နဲ့ ခ်ီၿပီးေတာ့ လဲြေနတယ္ ဆုိၿပီး စာရင္းစစ္တဲ့ အဖဲြ႕က ေတြ႕တယ္ လို့ ၾကားရပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြပါသလား။
“ပါတာေတာ့ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ား ျဖန့္ေ၀ထားၿပီးသား၊ က်ေနာ္တုိ့ သိရသေလာက္ ေတာ့ အမွတ္ (၁) စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန၊ ျမန္မာ့ေဆး၀ါးနဲ့ စားေသာက္ကုန္ လုပ္ငန္း၊ အမွတ္ (၁) ဂ်ံဳ နဲ့ ဂ်ံဳထြက္ ပစၥည္းစက္ရုံ၊ စစ္ကို္င္းစက္ရုံက မီးထိုးဆီ ေနာက္ေတာ့ ရသာမြန္ ေခါက္ဆဲြေျခာက္ ထုတ္တယ္၊ တကယ္ မထုတ္ပဲနဲ့ ပုဂၢလိကကို ထုတ္ခုိင္းတယ္၊ အဲဒီအေပၚမွာ ကိုယ္ထုတ္သလို လုပ္တယ္။ မီးထုိးဆီကုိ သုံးတယ္။ ဒီဟာနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ မီးထုိးဆီ ဂါလံေပါင္း မ်ားစြာမွာ သုံးစြဲတဲ့ေငြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားတယ္၊ သန္းေပါင္း ၂၆၀ ေက်ာ္ ထင္တယ္။ ျပန္ၾကားေရးဌာနမွာ ဆုိလည္း သတင္းစာေတြ ထုတ္တယ္။ နုိင္ငံ အႏွံ့မွာ ရွိတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေတြက တဆင့္ သတင္းစာေတြကို ျဖန့္ခ်ိတယ္။
သတင္းစာ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ က ျဖန့္ခ်ိတဲ့ ပို္က္ဆံေတြကို ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာန ကုိ ျပန္သြင္းတဲ့ အခါမွာ ဘဏ္ကို သြင္းတယ္။ ဘဏ္က ေငြစာရင္း အဲဒါကို စာရင္းစစ္က စစ္တယ္။ ဘဏ္ရဲ့ စာရင္းနဲ့ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက စာရင္းနဲ့ ကြာတယ္။ ကြာတာကို သူတုိ့စစ္တဲ့အခါမွာ ပထမ တေခါက္ ေတြ႕တာက ၂၀၁၀- ၁၁ ကို စစ္တယ္ ထင္တယ္။ ၁၅၁ သန္း ေလာက္ကို ကြာတယ္။ ဘဏ္က ျပတဲ့စာရင္းနဲ့ ဘဏ္မွာ ၀င္တဲ့ ကိန္း ဂဏန္းရွိတာ ကို၊ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက စာရင္းကုိ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္စစ္တယ္။
၂၀၀၈ – ၂၀၀၉ ထိ ေတြ႕တယ္။ ၁ ဒႆမ ၈၂၁ သန္း ျဖစ္တယ္။ ၂၀၀၉ -၂၀၁၀ မွာ ထပ္ ေတြ႕တယ္။ ၆ ဒႆ ၂၃၄ သန္း၊ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၈ ရဲ့ ေရွ့ပုိင္းကုိ မေတြ႕ဘူး။ သူတုိ့ ျပန္စစ္တယ္။ ၂၀၁၀ – ၁၁ မွာ ေတြ ့ၿပီး၊ ၂၀၁၁- ၁၂ ရဲ့ ဧၿပီကေန ဇူလုိင္လ ထိ ျပန္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာလည္း ၉ သန္း ၉သိန္း ေလာက္ ထပ္ေတြ႕တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၂၅၈ ဒႆ ၆၂၆ သန္း ကြာတယ္ေပါ့။ ဒီကိစၥနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ အေရးယူမႈေတြ ရွိတယ္ ။ ျပန္သြင္းမႈေတြ လုပ္တယ္လုိ့ ၾကားတယ္။ ျပန္သြင္းတဲ့ အခါမွာလည္း ၂၀၁၀ – ၁၁ ဘတ္ဂ်က္ရဲ့ ၁၅၁သန္း ကိုေတာ့ သြင္းၿပီးၿပီေပါ့၊ က်န္တာကို မသြင္းေသးဘူး ဆုိတာမ်ိဳးေတြ ေတြ႕တယ္။ ဒါကေတာ့ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီး ဌာနနဲ့ ပတ္သက္တယ္။
ေနာက္ Ivanhoe နဲ ့ပတ္သက္လို့။ သတၲုတြင္း ၀န္ႀကီးဌာနနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ ေတြ႕တာ ကေတာ့ ျမန္မာ Ivanhoe ဆုိၿပီးေတာ့မွ ရွိတယ္။ သူတုိ့ရဲ့ အမွတ္ (၁) သတၲုတြင္း လုပ္ငန္းက အမ္အီး(၀မ္း) ေခၚတာေပါ့၊ သူတုိ့က ျမန္မာ Ivanhoe နဲ့ ေျပာင္းၿပီးကာ မွ ေၾကးစင္ေတာင္မွာ ေၾကးနဲ့ သတၲု ထုတ္တာေပါ့။ အမ္အီး(၀မ္း)က ေရာင္းတယ္။ ဘယ္ကို ေရာင္းလဲဆုိေတာ့ ၅၀ ရာခုိင္နႈန္း အစု ရွယ္ယာ ကို ျမန္မာ ဦးပုိင္ကို ေရာင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္တခုကုိလည္း က်န္တာကို ၅၀ ရာခိုင္နႈန္း ကို ၀မ္ဘုိမုိ္င္းနင္း ကုမၸဏီ တရုတ္ကို ေရာင္းတယ္။ ၂၀၁၀ ဒီဇင္ဘာလမွာ ရွယ္ယာကို အလႊဲအေျပာင္း လုပ္တယ္။ အလဲႊအေျပာင္းလုပ္တဲ့ ကာလ တလေလာက္ အတြင္းမွာ သတၲုကို ထုတ္တယ္။ ထုတ္တဲ့ သတၲုေပၚမွာ တကယ္တမ္း ထုတ္လုပ္မႈ ရွိတယ္။ ေရာင္းခ်မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကုိ မထုတ္ဘူး၊ မလုပ္ဘူးဆုိၿပီး စာရင္းျပတာေပါ့။ အဲဒီဟာတခုရယ္၊ ေနာက္ ခုနလို Ivanhoe တုိ့ ဘာတုိ့ ထြက္သြားတဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပန္ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံ သန္း ၁၀၀ ေလာက္စီ သြင္းရတာရွိတယ္။ ဥပမာ ျမန္မာဦးပို္င္ လီမိတက္ အစား ၀မ္ဘုိမုိင္းနင္းကပဲ သူတုိ ့သြင္းရမယ့္ အစုရွယ္ယာ ေဒၚလာသန္း ၁၀၀ ကို သြင္းေပးတယ္ ဆုိတာမ်ိဳး ေတြ႕တယ္။ ေဒၚလာသန္း ၁၀၀ ကို ၀မ္ဘုိ ကုမၸဏီကေန ဦးပုိင္ လီမိတက္ကုိ သြင္းေပး ထားတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဦးပုိင္က သြင္းတာ မေတြ႕ဘူး။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ႕တာေပါ့။ သတၲုရဲ့ အဲဒီ့ ကာလထိ တန္ဘုိးက ေဒၚလာ အမ်ားႀကီးဗ်။ ၃သန္းေက်ာ္တယ္ ထင္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ သတင္းထုတ္ျပန္ထားတာ ေတြ႕ပါတယ္။ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃သန္း ၂သိန္း ၆ေထာင့္ ၆ရာ ၃ဆယ့္ငါး ဒႆမ ၆၅၂ ပါ။ မက္ထရစ္တန္ေပါင္း သူတို့ေျပာတာကေတာ့ ၃၃၈ ဒႆမ ၉၃၂ ေပါ့။ ေၾကးနီ သတၲုစင္နဲ့ သင့္ ေလ်ာ္တဲ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ တန္ဖိုးေပါ့။”
ဒီျဖစ္စဥ္ေတြ ျဖစ္ၿပီးေနာက္မွာ မီးရထား၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက သိန္း ၅၅၀၀ လား ျပည္သူ့ ဘ႑ာေငြထဲကို ျပန္ၿပီး ေပးသြင္းတယ္ ဆိုတာကို ၾကားရတယ္။ ဒါနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပနိုင္မလား။
“ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္မွာ ထင္တယ္။ ဦးေအာင္မင္းကေတာ့ ျပတ္ပါတယ္။ သူက ဘတ္ဂ်က္ deficit (လိုေငြ) ျဖစ္ေနတာလည္း သိတယ္ေလ။ တခ်ိဳ့ သူရ ဦးေရႊမန္းတုိ့လည္း တင္တာရွိတယ္။ စီမံကိန္း တခ်ိဳ့ဟာ အခု မလိုေသးဘူး ဆုိရင္ ဒါကို ရပ္စဲေပးပါ။ ေနာက္မွ လုပ္ပါလုိ့ ေျပာတယ္ေလ။ ဒီကာလမွာ ဘတ္ဂ်က္ ညီမွ်မႈလည္း ရွိေအာင္၊ အနီးစပ္ဆုံး ႀကိုးစားတဲ့ ကာလလည္း ျဖစ္တယ္ေပါ့။ ဦးေအာင္မင္းက ျမန္မာ က်ပ္ ေငြ သန္း ၁ေထာင္ ထင္တယ္၊ ျပန္ အပ္တယ္။ ဒါက က်ေနာ့္ အထင္ေပါ့။ သန္း ၄၅၀ ေလာက္ က တရုတ္ရဲ့ ေခ်းေငြနဲ့ လုပ္မယ့္ လုပ္ငန္း ျဖစ္တယ္။ ေခ်းေငြ မယူဘူးဆိုရင္ သူ့မွာ ျပန္အပ္စရာ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ သန္း ၅၅၀ ေလာက္က နိုင္ငံအတြက္ သံုးမွာ။ ရထားစီမံကိန္း ၃ခုဟာ ၂၀၁၂ – ၁၃ ဘတ္ဂ်က္မွာ မလုပ္လို့ ရတယ္။ ပိုတဲ့ သန္း ၅၅၀ကို နုိင္ငံ့ဘ႑ာထဲ ျပန္ထည့္ျခင္း အားျဖင့္ ၀န္ထမ္း လစာတိုးတဲ့ထဲ ျပန္ထည့္လို့ ရပါတယ္ ဆုိၿပီး သူက စၿပီး အဆိုျပုခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ အင္မတန္ စိတ္၀င္စားဖုိ့ ေကာင္းသလို ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္။ ေလးလည္း ေလးစားပါတယ္။”
ဘတ္ဂ်က္ အသံုးစရိတ္ကိစၥေတြနဲ့ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း လည္း ၾကားေန ရတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာေနၾကတယ္။ သတင္းေတြလည္း ယူလုိ့ ရေနတယ္။ ဒီလုိ အေနအထားမ်ိဳးမွာ ဘတ္ဂ်က္ေတြကို စစ္ေဆးရင္းနဲ့ ျဖစ္ထြန္း တုိးတက္မႈေတြက တဆင့္ ျပည္သူ့ ဘ႑ာေငြထဲကုိ ေငြေၾကးေတြ အလံုးအရင္းနဲ့ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ၀င္လာနိုင္မလဲ။
“ျပည္သူ့ဘ႑ာထဲကို ေငြေၾကး အလံုးအရင္းနဲ့ ၀င္ဖို့ဆိုတာကေတာ့ တခ်ိဳ့ စီမံကိန္းေတြကုိ ရပ္ရမွာေပါ့။ ခုနက ေျပာတဲ့ ၂၃၇ ခုေလာက္ ရွိတဲ့ ဆည္ စီမံကိန္းေတြ ရွိတယ္။ အရင္ ေခတ္တုန္းကတည္းက ဒီလုိ ၀န္ႀကီးဌာနေတြ အေၾကာင္း ဟိုးအရင္တုန္းက ဘာလို့ မေဖာ္ျပခဲ့လဲ ဆိုတာ စာရင္းစစ္ခ်ုပ္ရုံးကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္ၾကပါတယ္။ သူတို့ အေနနဲ့ အခုလုိ ေဖာ္ျပခြင့္ ရလာတာကိုက လူထုအတြက္ ေကာင္းပါတယ္။ ဆည္ေျမာင္း ေရလႊဲ တာတမံ ၂၃၇ ခု နဲ့ ပတ္သက္တဲ့ အေျဖထြက္လာၿပီး ေနာက္မွာ ျမစ္ေရတင္ စီမံကိန္း ၆၇ခုနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြ ထြက္လာတဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို့ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြကေရာ ျပည္သူေတြကေရာ ဒီ စီမံကိန္းေတြက ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ့ လား။ က်ေနာ္တုိ့ ၾကားတာက တလကို ၁၀ ေလာက္ ဖြင့္ကို ဖြင့္ရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ့ လုပ္ခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းေတြ ရွိတယ္ ေျပာတယ္ဗ်။ ဟုိ တေခတ္က ေလ။ စီမံကိန္း ဆိုတာမ်ိဳး က ေသေသ ခ်ာခ်ာ တြက္ခ်က္တာ လည္း မဟုတ္ဘူး။
ဆည္ႀကီး တခု ေဆာက္လုိက္ရင္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ သံုးမယ္။ အက်ုိးေက်းဇူးကို လူထု ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံစားရပါေစ၊ ဆည္ႀကီး တခု ၿပီးသြားရင္ အက်ိဳးေက်းဇူးကုိ ခံစားရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ရွိမွာေပါ့။ ဆည္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားရဲ့ တကယ့္ ရည္မွန္းခ်က္၊ ဆည္ ေရေသာက္ ဧရိယာ ျပည့္ျပည့္၀၀ မေပးနုိင္ခဲ့ဘူးဗ်။ ဒီအေပၚမွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ၊ တာ၀န္ရွိသူေတြက သံုးသပ္တဲ့ အခါမွာ ဒီစီမံကိန္း ေတြဟာ သဲထဲ ေရသြန္သလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ နိုင္ငံ့ ဘ႑ာကို ျဖုန္းတီးသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကိုေတာ့ သံုးသပ္ဖို့ လိုတယ္။ တကယ္လည္း ရည္မွန္းခ်က္က ထိေရာက္တယ္၊ အက်ိဳးျပုနုိင္တယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ ပညာရွင္ အဖြဲ့က တြက္ခ်က္ၿပီးေတာ့ တင္ျပလာခဲ့ရင္ေတာ့ စီမံကိန္း တခုကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ တခ်ိဳ့ စီမံကိန္းေတြက အခုမွလည္း စတယ္။ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကုန္မယ္။ ဒီစီမံကိန္းမ်ိဳးက ရည္မွန္းခ်က္လည္း မေအာင္ျမင္နိုင္ဘူး။ မေပါက္ေရာက္နုိင္ဘူးလို့ ပညာရွင္က သံုးသပ္ရင္ အစထဲက မလုပ္သင့္ဘူးေပါ့ေလ။ အခု ၂၀၁၂-၁၃ ဘတ္ဂ်က္မွာ ဒီ ၂၃၇ခုထဲမွာ ပါတဲ့ ဆည္တခ်ိဳ့ကုိ ထပ္ေတာင္း ထားတာလည္း ရွိတယ္။ ဆက္လုပ္မွ အက်ိဳး ရွိမယ္ ေပါ့ေလ။
ဒါေတြကုိလည္း တုိင္းျပည္ရဲ့ ဘတ္ဂ်က္အရ ျပန္သံုးဖုိ့ မသင့္ဘူးေပါ့ေလ။ ရပ္ဆုိင္းသင့္တယ္ဆိုရင္။ ျမန္မာ့ စက္မႈဖြံ့ၿဖိုးေရး ၀န္ႀကီးဌာန ဆုိရင္လည္း စီမံကိန္း အႀကီးႀကီး လုပ္မွာဗ်။ ဘီလီယံေပါင္း ၃၇၀ ေက်ာ္တင္တယ္။ ဒါမ်ိဳးကုိ မလုပ္ေသးနဲ့။ ကာလတခုထိ ေရႊ့ဆုိင္းထားပါ၊ ေနာက္ ၄၊ ၅၊ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ထိ ေရႊ့ထားမယ္ ဆုိရင္ ဒီပုိက္ဆံက ပုိလာမွာ။ ပုိလာတဲ့ ပုိက္ဆံကုိ မသံုးဘူးဆုိရင္ နုိင္ငံေတာ္ရဲ့ ဘတ္ဂ်က္က လည္း လိုေငြမျပေတာ့ဘူးေပါ့။ ဘတ္ဂ်က္ ညီမွ်မႈ ရွိေအာင္ ႀကိုးစားတဲ့သေဘာျဖစ္မွာေပါ့။၊ ပိုတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ၀န္ထမ္းလစာ တုိးေပးမယ္။ ၀န္ထမ္းဦးေရ ေဖာင္းပြမႈ၊ ၀န္ႀကီးဌာနေတြရဲ့ လုိအပ္မႈ။ ဒါေတြကို ျပန္သံုးသပ္ရင္ ၀န္ထမ္း အဖြဲ့အစည္းလည္း က်စ္လစ္လာမယ္။ က်ေနာ္တုိ့ သြားခ်င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကိုလည္း ပိုေရာက္မယ္။ ပုဂၢလိကပိုင္းကိုလည္း ပုိအားေပးသလုိ ျဖစ္သြားမယ္။ State Own နိုင္ငံပိုင္လုပ္ငန္းေတြ စီမံကိန္းေတြ ကို ေလွ်ာ့နိုင္ တယ္ ဆုိရင္ ေငြေၾကးကေတာ့ ပုိလာမွာေပါ့ဗ်ာ။
ဒီႏွစ္က စပိုရင္ ေနာက္ႏွစ္ေတြ လည္း ဆက္တိုက္ ပိုလာမွာေပါ့။ အဓိက ကေတာ့ နိုင္ငံေတာ္ပုိင္ က႑ကို ေငြလံုးေငြရင္း ရင္းႏွီးျမုပ္ႏွံမႈကို ေလ်ာ့ေပါ့လုိၿပီ ဆုိတာကို အသိေပးခ်င္တာေလ။ ဦးေအာင္မင္း ေျပာတဲ့ ရထားလမ္းကေတာ့ ေဒသဖြံ့ၿဖိုးေရးအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လုိ့ မလုပ္သင့္ေသးဘူးလို့ ဆုိလာရင္ ေရႊ့ဆုိင္းရမွာေပါ့။ ကာလ တခုမွာေတာ့ လုပ္ေပးသင့္ရင္ လုပ္ေပးရမွာေပါ့။”
သမၼတက ဆုိင္းငံ့ထားတဲ့ ကခ်င္ဘက္က ေရကာတာေတြ ကိစၥက ျပန္ေဆာက္ဖို့ တရုတ္ဘက္က ေျပာတာနဲ့ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျပန္လုပ္ဖုိ့ရွိလား။ ဘယ္လို မ်ုိးၾကားရလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားေနရတယ္၊ အျပင္မွာေတာ့ သိပ္မႀကိုက္ၾကဘူးလို့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပညာရွင္ေတြက ေျပာေနၾကတယ္။
“ျမစ္ဆုံကေတာ့ သမၼတႀကီးက ေၾကညာၿပီးၿပီေလ။ သူ့ကာလမွာ မလုပ္ဘူး ဆုိၿပီး၊ ေနာက္ တက္လာမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ကလည္း ေနာက္ ကာလမွာ ဘယ္လုပ္မလည္း၊ လူထုက ေရြးတဲ့ပုဂၢိဳလ္က တက္မွာကို။ တရုတ္က ဘယ္ေလာက္ပဲ လုိခ်င္လုိခ်င္ နုိင္ငံတခုရဲ့ အခ်ုပ္အခ်ာ အာဏာက နုိင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ျပည္သူလူထုကပဲ ဆုံးျဖတ္ရမွာ ပဲေလ။ ျပည္သူ လူထု ဆႏၵကို ဆန့္က်င္ၿပီးကာမွ လုပ္တဲ့ အစုိးရတုိင္းက သိပ္ၾကာၾကာ မခံဘူး။ အဲဒီေတာ့ လူထုရဲ့ သေဘာထား၊ လူထုရဲ့ဆႏၵ အျမင္ကုိ ေလးစားတဲ့ အစုိးရသာလွ်င္ တုိင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ုပ္ရမွာေပါ့။ အဲဒီ လုိမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ကိုလည္း တရုတ္က လည္း ေလးစား ရမယ္ေလ။
သူတို့ခုိင္းတာလုပ္တဲ့ အစိုးရမ်ိဳးဆုိရင္ ဘယ္ေကာင္းမလဲ။ အဲဒီေတာ့ သူတို့ဘက္ကလည္း ခ်င့္ခ်ိန္ဖုိ့ လုိတာေပါ့။ ဒီစီမံကိန္းကို အတင္းအက်ပ္ သေဘာနဲ့ လုပ္သင့္တဲ့ ကာလ သတ္မွတ္တဲ့ ကာလမွာ အတင္းလုပ္ခဲ့ၾကၿပီ။ မလုပ္သင့္ဘူး ရပ္ဆုိင္းသင့္ တယ္လုိ့ က်ေနာ္တုိ့ အစိုးရက ဆုံးျဖတ္တဲ့ ကာလမွာ သူတုိ့ ဒီကိစၥရဲ့ အက်ိဳးဆက္ကုိ နားလည္ေပးဖုိ့ လုိမယ္ေလ။ ႏွစ္နုိင္ငံ စာခ်ုပ္ကေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ စာခ်ုပ္ရွိေပမယ့္ အိမ္နီးနားခ်င္း နုိ္င္ငံ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူေနလာခဲ့တဲ့ လက္တဲြလုပ္လာတဲ့ နုိ္င္ငံဆုိတာက်ေတာ့ သူ့ဘက္က လူထုရဲ့ သေဘာထားကို အေလးအနက္ထားတဲ့ အစိုးရ၊ တရုတ္ျပည္သူ့ သမၼတ အစိုးရျဖစ္မွပဲ က်ေနာ္တုိ့ လူထုနဲ့ နီးစပ္မွာေပါ့။ က်ေနာ္တုိ့ တုိ္င္းျပည္မွာလည္း တရုတ္ လူထုက အမ်ားႀကီးပဲ။ သူတုိ့နုိင္ငံမွာလည္း က်ေနာ္တုိ့နဲ့ တူတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ ရွိမွာေပါ့။ ဒါႀကီးက သမုိင္းမွာ သီးသန့္ တေနရာ ယူေနလုိ့ မွမရတာ။ ေလးစားရမွာေပါ့။
က်ေနာ္တုိ့ကလည္း ေလးစားဖို့လုိတယ္။ စာခ်ုပ္ကို။ ဒါေပမယ့္လုိ့ က်ေနာ္တုိ့ရဲ့ တုိင္းေရးျပည္ေရး အေျခအေနကို လူထုရဲ့ သေဘာထားကိုလည္း သူတုိ့က သေဘာေပါက္ရမယ္။ သူတုိ့ဘက္က ေလွ်ာ့ရမွာ၊ ဒီ ပေရာဂ်က္တခုထဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒါႀကီးကို ကို္င္လုိ့ရွိရင္ က်ေနာ္တုိ့ဆီက ေရနံပုိက္လုိင္းက မဟာစီမံကိန္းႀကီး။ သူတုိ့ရဲ့ စြမ္းအင္လုံျခံုေရး စီမံကိန္း။ အိႏၵိယ သမုဒၵယာကို ဖြင့္တဲ့၊ သူတုိ့ေျပာတဲ့ two ocean လား။ အဲဒီဟာေတြနဲ့ ပတ္သက္ၿပီးလည္း သူတုိ့ လူထုနဲ့ ျပႆနာ ထပ္ျဖစ္မွာ။ အဲဒီေတာ့ သူတုိ့ရဲ့ ေရနံပို္က္လိုင္းက ဘယ္ တည္ၿငိမ္ေတာ့ မလဲ။ တခုေတာ့ သူ စြန့္ရမယ္။”
Ref; DVB
No comments:
Post a Comment