ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမြးရပ္ဇာတိက ၿမိတ္ၿမိဳ႕ေလးပါ။ အၿမဲတမ္း ျပန္ျဖစ္ ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ Life နဲ႔ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစံု စတည္ ခဲ့တဲ့ေနရာေလးတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ကို ျပန္ေရာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ေလးကို ျပန္ေရာက္မိေတာ့ လြမ္းမိတာေပါ့။ ေနရာတိုင္းမွာ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္ေလး ေတြရွိတယ္။ အဲဒီေနရာ ေရာက္ရင္ အဲဒီေနရာ ေလးမွာ ဘာလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲ မွာဆိုရင္ ဘယ္ေနရာေတြကို သြားခဲ့ ဖူးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္ေန ရာမွာ ရွိတယ္ဆိုၿပီး ျပန္ၿပီးသတိရမိ တယ္။ အခုျပန္ေရာက္သြား တဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းကနဲ႔ မတူ တဲ့ ကြဲလြဲမႈေတြက လည္း အမ်ားႀကီး ေပါ့။ အရင္တုန္းကလို သူငယ္ခ်င္း ေတြ ကလည္း ရွိခ်င္မွ ရွိေတာ့တာ ေလ။ ေနာက္ၿပီး ေနရာထိုင္ခင္း ေလးေတြက ပံုစံေလးေတြေျပာင္း လဲသြားတာလည္းရွိတယ္။
ေမြးရပ္ဇာ တိကို ျပန္ျဖစ္တာက ဟိုတစ္ေလာက အဘိုးဆံုးလို႔ ျပန္ျဖစ္တယ္။
ေနာက္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ျပန္ျဖစ္ ခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ မွာ
ေမြးရပ္ဇာတိက အရင္တုန္း က ပံုစံနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ အလြမ္းသက္
သက္ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ကိုယ့္ေန ထိုင္မႈနဲ႔ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမြးရပ္ဇာတိက
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ကင္းကြာ သြားတဲ့ေနရာေလး တစ္ခုျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့
ေမြးရပ္ေျမ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ရင္ ေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ေနထိုင္
က်င္လည္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေလးေတြ ဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ တစ္ခ်ိန္ က
အလြမ္းေလးေတြပါပဲ။ ေမြးရပ္ ေျမကို လြမ္းမိတဲ့ အခ်ိန္က သူငယ္ ခ်င္း
အေပါင္းအသင္းေတြ နဲ႔စံုမိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ ကြ်န္ေတာ့္ၿမိဳ႕နဲ႔ ပတ္
သက္ၿပီးေတာ့ ပါလာတဲ့ သတင္း ေလးေတြ၊ ေနာက္ၿပီး အဲဒီမွာ ျဖစ္ပ်က္တဲ့
အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ၊ အိမ္ကို အမ်ိဳးေတြေရာက္လာရင္ ေမြးရပ္ဇာတိကို လြမ္းတယ္။
ၿမိတ္ၿမိဳ႕မွာ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေလးတန္းေအာင္ ၿပီး
ငါးတန္းေရာက္ရင္ ပုဆိုးဝတ္ ရတယ္ဗ်။ ပုဆိုးကလည္း ကေလး ေျခတစ္လွမ္းစာပဲရွိတဲ့
ကေလးပုဆိုး ေလးေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ တုန္းက ေက်ာင္းကျပန္ရင္ အိမ္
ေရာက္ဖို႔အတြက္ ေျမာင္းေလးတစ္ ခုကို ခုန္ခုန္ေက်ာ္ၿပီး အိမ္ကိုတန္း
ၿပီးေျပးတက္တာ။ ပုဆိုးဝတ္ၿပီး ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔မွာပဲ အဲဒီေရ ေျမာင္းေလးကို
ထံုးစံအတိုင္းခုန္ တာေပါ့။ ခုန္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပုဆိုးက ေျခေထာက္တစ္ဖက္နဲ႔
နင္းမိၿပီး ေျမာင္းထဲကို ေဇာက္ထိုးထိုး က်ေတာ့ ေျမာင္းႏႈတ္ခမ္းနဲ႔
ေခါင္းနဲ႔ ႐ိုက္မိၿပီး ေျမာင္းထဲမွာ ေခြေခြေလး သတိေမ့ သြားေရာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဘးမွာရွိ တဲ့ရပ္ကြက္ လူႀကီးေတြက ေဆး႐ံုကို ေပြ႕ၿပီး
ထမ္းပို႔ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ငယ္ဘဝနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
အမွတ္တရေလး တစ္ခုပါ။
ေမြးရပ္ဇာတိေလးကို ေတာ့ လူေတြမွာ အစြဲႀကီးၾကပါ တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
အမွတ္တရဆိုရင္ "ပန္းတစ္ပြင့္ ဖန္ဆင္းျခင္း" ဇာတ္ကား ၂၀ဝ၂ ခု ႏွစ္
အကယ္ဒမီေပးပြဲမွာ ကြ်န္ ေတာ္ အကယ္ဒမီဆုယူရင္း ေျပာခဲ့ တာဆိုရင္၊ ဒီေန႔မွာ
ကြ်န္ေတာ္ ရယ္၊ ေမသန္းႏုရယ္၊ ပ႐ိုဂ်ဴဆာ ဦးတင္ေအာင္တို႔ ရၾကတဲ့အခါမွာ
သံုးေယာက္စလံုးဟာ ၿမိတ္သူ ၿမိတ္ သားေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အထူးျခားဆံုး အေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ၿမိဳ႕အတြက္ ဂုဏ္ ယူစရာ
အေကာင္းဆံုးေန႔ပါလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါကြ်န္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ကို
အမႊန္းတင္ၿပီး သံေယာဇဥ္ ႀကီးတာကို ျပခဲ့တာပါ။ ဒါက ကြ်န္ ေတာ္တို႔က
ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ေနတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ကိုခံစားၾကတာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက
ထြက္သြားတဲ့ သူေတြအတြက္ ကေတာ့ ႏိုင္ငံကို ခံစားၾကမွာပါ။ ဘာပဲေျပာေျပာ
ကိုယ့္ရဲ႕ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ေမြးရပ္ဇာတိ ကိုေတာ့ပစ္ပယ္မေကာင္းပါဘူးလို႔
ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေမြးရပ္ေျမကို ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ကေတာ့
"လြင္မိုးခရီးသြားေနသည္" ခ်င္းျပည္ နယ္ခရီးစဥ္ၿပီးေတာ့၊ ဒုတိယပိုင္း အေနနဲ႔
"ၿမိတ္" ကြ်န္းစုမ်ား ခရီးစဥ္ ကို႐ိုက္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ၿမိတ္သမိုင္း ေၾကာင္း၊
ဗဟုသုတေလးေတြရ ေအာင္ ႐ိုက္ကူးျဖစ္ခဲ့တာပါ။
8 Days Journal
No comments:
Post a Comment