တခါက လူတေယာက္ဟာ စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုေဘးက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေနရင္း အေရးၾကီးတ့ဲအစည္းအေဝးတက္ရမွာကုိ ရုတ္တရက္ သတိရလိုက္ပါတယ္။
အခ်ိန္သိခ်င္လို႔ သူ႔လက္က နာရီကုိၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာရီက ရပ္ေနတယ္။
သူ ေနာက္က်ေနျပီလား မွီႏိုင္ေသးလားဆိုတာ မေသခ်ာဘူးျဖစ္ေနတာေပ့ါ။
ဘယ္အခ်ိန္ရိွေနျပီလဲဆိုတာ သိမွျဖစ္ေတာ့မယ္။
အဲ...အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ေဆးရံုဝင္းထဲမွာ လူတေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ ေတြ႔လိုက္ေတာ့ သူ အားတက္သြားျပီး လွမ္းေမးလိုက္တယ္။...
"ဘယ္အခ်ိန္ ရိွေနျပီလဲဆိုတာ ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ဗ်ာ... ေျပာျပႏိုင္မလား"
"ခဏေစာင့္"...ဆိုျပီး... အဲဒီလူက ေျမၾကီးေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္၊ ျပီးေတာ့ တုတ္တိုတေခ်ာင္း ေျမၾကီးထဲရိုက္ထည့္တယ္၊ တုတ္ကုိရုိက္လိုက္ ေထာင့္မွတ္က်မက် ကုိလည္း လက္သမားသံုးေရခ်ိန္နဲ႔ ခ်ိန္လိုက္နဲ႔ ေသခ်ာလုပ္ေနတယ္။
ျပီးေတာ့ သံလိုက္အိမ္ေျမာင္ကုိသံုးျပီး ေျမာက္အရပ္ကုိ ေသခ်ာရွာတယ္။ သံမဏိေပတံကုိ သံုးျပီး စိုက္ထားတ့ဲ တုတ္ရဲ႕ အရိပ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ တိုင္းတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဂဏန္းတြက္စက္ကုိ အိတ္ထဲက ထုတ္လိုက္ျပီး ခပ္သြက္သြက္ေလး တြက္ခ်က္လို႔ ေနပါေတာ့တယ္။
ခဏေနေတာ့ အခ်ိန္ေမးတ့ဲသူဘက္လွည့္ျပီး ေျပာလုိက္တယ္ -
"ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္၊ ညေန ၃ နာရီ ၂၉ မီနစ္ ၃၅ စကၠန္႔ ရိွျပီ"
အခ်ိန္ေမးတ့ဲသူလည္း အ့ံၾသသြားၿပီး
"ခင္ဗ်ားရဲ႕တြက္ခ်က္ ေဆာင္ရြက္မႈကေတာ့ အ့ံမခန္းပါပဲဗ်ာ၊ ဒါေပမယ့္ မရွင္းတာတခုေလာက္ ေမးပါရေစ၊ တကယ္လို႔မ်ား မိုးအံု႔တ့ဲေန႔တို႔၊ ညဘက္တို႔မွာ အခ်ိန္သိခ်င္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဗ်"
ဒီေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္တြက္ေပးတ့ဲလူက သူ႔အိတ္ကပ္ထဲက နာရီေလးကုိ ထုတ္ျပရင္း...
"အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ဒီအိတ္ေဆာင္နာရီကုိ ၾကည့္လိုက္ယံုေပ့ါ"....တ့ဲ။
သန္၄ကုိ
(အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ ေရးထားတ့ဲ ဟာသတခုကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုထားတာပါ)
No comments:
Post a Comment